Η γειτόνισσά μου, είναι *κολιμπρί!

*Το κολιμπρί είναι το μικρότερο πουλί στο κόσμο και αιωρείται στον αέρα χτυπώντας τα φτερά του μέχρι και 80 φορές το δευτερόλεπτο. Με ταχύτητες πετάγματος άνω των 15 μέτρων το δευτ., μπορεί και πετά πλάγια, ανάποδα ακόμη και με την όπισθεν. Παίρνει 250 αναπνοές το λεπτό χωρίς διακοπή. Ο μεταβολισμός του είναι 100 φορές μεγαλύτερος από του ελέφαντα. Ένα κολιμπρί θα επισκεφτεί κατά μέσο όρο 1,000 λουλούδια την ημέρα. Στη γειτονιά μου ζει ένα τέτοιο θεσπέσιο πλάσμα.

Κουτσομπολιό. Μια διαχρονική αξία

Τα «κοινωνικά σχόλια» ή στην καθομιλουμένη «το κουτσομπολιό» είναι μια κακόβουλη συζήτηση και ο απύθμενος σχολιασμός πράξεων και ενεργειών για ανθρώπους που δεν παρίστανται. Συνήθως γίνεται από αργόσχολους ανθρώπους άντρες ή γυναίκες. Είναι τόσο αρχαία συνήθεια όσο και ο ίδιος ο άνθρωπος. Το κουτσομπολιό είναι μια μανιώδη διάδοση ανυπόστατων φημών και κρύβει κοινωνική επιθετικότητα.

Οι άνθρωποι κουτσομπολεύουν γιατί οι αδυναμίες τους, οι γνώσεις τους, η έλλειψη αυτοκυριαρχίας τους, η ζήλια τους για πράγματα που δεν μπόρεσαν να αποκτήσουν, είναι τόσο εμφανείς που επιλέγουν τον εύκολο τρόπο. Τη ζωή των άλλων. Με το να ζουν «μέσα» στις ζωές των άλλων ανθρώπων είναι πιο υποφερτό για αυτούς και αποφεύγουν με αυτό τον τρόπο να κοιτούν κατάματα, τα δικά τους προβλήματα.

Με το να κουτσομπολεύουν και να έχουν ακόμη και άποψη για το πώς θα έπρεπε να συμπεριφέρονται οι άλλοι σε διάφορες καταστάσεις, κάνει τους κουτσομπόληδες να αποκτούν μέσα στο μυαλό τους μια ψεύτικη ανωτερότητα. Αποσιωπούν όλες τις δικές τους αδυναμίες και επικεντρώνονται αποκλειστικά στο τι κάνουν μόνο οι άλλοι. Συνήθως αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ενδιαφέροντα, είναι ανασφαλείς, περιβάλλονται από μικροπρέπεια, είναι βαθύτατα καταθλιπτικοί και θυμωμένοι με τη ζωή τους. Προσπαθούν με το κουτσομπολιό να συμμετέχουν ενεργά μέσα σε μια συζήτηση για να τραβήξουν θεαματικά το ενδιαφέρον των συνομιλητών και να γίνουν εκείνοι, «αντικείμενο προσοχής».

Αλήθεια γιατί καθόμαστε και τους ακούμε;

Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι η περιέργεια του ανθρώπινου νου, ευθύνεται αρχικά γι’ αυτήν τη συμπεριφορά. Από παιδιά έχουμε μάθει να κρυφακούμε τους γονείς μας που ψιθυρίζουν για θέματα της οικογένειας ή άλλων ανθρώπων. Ακόμη και τα παραμύθια που διαβάζονται στα παιδιά αποτελούν μια μελλοντική «δίψα» για να μάθουν ιστορίες είτε αφορούν κοντινά ή ακόμη και εντελώς άγνωστα άτομα. Κάθε άνθρωπος είναι γεννημένος και μεγαλωμένος ώστε να συγκλονίζεται από μια ιστορία που μαθαίνει, γιατί με αυτόν τον τρόπο συγκρίνει τις δικές του εμπειρίες ή ακόμη και με πράγματα που θα θελήσει να πραγματοποιήσει και ο ίδιος στο μέλλον. Ο άνθρωπος πιστεύει, ότι όταν μαθαίνει περισσότερα πράγματα για τους άλλους, θα μπορεί να βελτιώσει αλλά και να εξελίξει τη δική του ζωή και τις προσωπικές τους σχέσεις. Με αυτό το «πατρόν» μεγαλώνουν χρόνια και χρόνια οι άνθρωποι. Δυστυχώς όμως οι «ζωές των άλλων» καθοδηγούν –ειδικά τα παιδιά- στο να επιλέξουν «παραδείγματα» που έχουν ακούσει, για τη δική τους ζωή, χωρίς να τους δοθεί η δυνατότητα να εφεύρουν τη προσωπική τους συμπεριφορά.

Θα αλλάξει ποτέ αυτή η συνήθεια;

Τα πράγματα όμως, φαίνεται πως αρχίζουν σιγά-σιγά να αλλάζουν. Αλλά είναι όμως έτσι; Οι νεότεροι ηλικιακά άνθρωποι αρχίζουν πλέον να μην ταυτίζονται με όλη αυτήν την «κούρσα κουτσομπολιού» όπου βλέπουμε και ακούμε όλο και περισσότερο: «δεν με νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι». Ένας από τους βασικούς λόγους προφανώς αυτής της συμπεριφοράς είναι ότι αντιτίθεται κάθε νέος ή νέα σε αυτήν την κληρονομιά τουλάχιστον σε ότι αφορά τις μεγαλουπόλεις (στην επαρχία το «κολιμπρί γειτόνισσα» ζει και σε μικρότερες ηλικίες). Τα σημερινά παιδιά ίσως αντιδρούν, γιατί κανένα από αυτά, δεν θέλει να μοιάσει στους γονείς του. Η πορεία τους στη ζωή θα αποδείξει αν πραγματικά θα μπορέσουν να ξεφύγουν από αυτήν την κληρονομικότητα. Και όπως ξέρουμε -κάποιοι από εμάς- όσο και να προσπαθήσαμε να μην μοιάσουμε στους γονείς μας, τελικά γίναμε ίδιοι και ίσως πιο εξελιγμένα, χειρότεροι.

Τι απαντάς όταν θέλεις να μη λαμβάνεις μέρος;

Τι γίνεται όμως με την-τον κουτσομπόλη που με ταχύτητα μεταφέρει αλλά και αναζητά, καυτά νέα; Το «κολιμπρί γειτόνισσα» (που είναι υπαρκτό άτομο στη δική μου γειτονιά και ο πραγματικός λόγος που δημιουργήθηκε αυτό το άρθρο) έπρεπε με κάποιον τρόπο να αντιμετωπιστεί. Για αρχή, αν και εσείς συμπεριλαμβάνεστε σε τέτοιου είδους «τιτιβίσματα» σημαίνει ότι είστε αντικείμενο σημαντικό και η ζωή σας έχει μέγιστο ενδιαφέρον. Για να σταματήσετε όμως τη φόρα του «πετάγματος» του κουτσομπολιού, υπάρχουν ερωτήσεις - απαντήσεις που μπορούν να καθηλώσουν το τρελό χτύπημα των φτερών του «κολιμπρί γειτόνισσα» όπως:

1. «Αναρωτιέμαι γιατί ενδιαφέρεσαι τόσο για το άτομο που σχολιάζεις, συμβαίνει κάτι παρόμοιο στη δική σου ζωή;»

2. «Με εντυπωσιάζει που λες για αυτόν τον άνθρωπο όλα αυτά, θα τον ρωτήσω λέγοντας τι μου είπες και θα το διασταυρώσουμε σύντομα…»

3. Και το χειρότερο όλων είναι: «ωραία τα είπες, να φωνάξουμε όμως τώρα και το άτομο για το οποίο μιλάς, να μας πει τη γνώμη του;»

Για το ρου της ιστορίας χρησιμοποίησα τη τελευταία ερώτηση - απάντηση και έτρεψα σε μόνιμη φυγή το δικό μου «κολιμπρί γειτόνισσα». Νομίζω ότι τώρα, έγινα επάξια ο επόμενος στόχος διαρκείας.

«Κουτσομπολιό είναι όταν ακούς κάτι που σ’ αρέσει, για κάποιον που δεν σ’ αρέσει»

Earl Wilson

«Το κουτσομπολιό είναι το όπιο των καταπιεσμένων»

Erica Jong

«Το χειρότερο πράγμα από το να σε κουτσομπολεύουν

είναι το να μη σε κουτσομπολεύουν»

Oscar Wilde