Ματαιοδοξία. Το εμπόδιο για να γίνεις σπουδαίος!

Boy Bitten by a Lizard: Michelangelo Merisi da Caravaggio (1571-1610)

Η ζωή για το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων, εμπλουτίζεται πέραν των καθημερινών γεγονότων και προβλημάτων και από την αναμονή για έναν θρίαμβο, για μία αναγνώριση, μια σπουδαιότητα που επιθυμούν πολλοί να συμβεί, πίσω από την οθόνη του κινητού ή του ηλεκτρονικού τους υπολογιστή. Επιδιώκουν απεγνωσμένα να δημιουργήσουν μια ιδανική εικόνα που θα τους «περιγράφει» όσον το δυνατόν σπουδαιότερους. Κι ας είναι ψεύτικη αυτή η περιγραφή. Επιλέγουν μια συμπεριφορά βουτηγμένη στη δύναμη και την υπεροχή, αλλά και στη κενοδοξία των προσωπικών τους στιγμών. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μοιάζουν να είναι ένας «στίβος» με έπαθλο τα περισσότερα like στις φωτογραφίες που προβάλουν, την ιδιαιτερότητα της εμφάνισης ή του χαρακτήρα. Μια φρενήρη καθημερινή ένταση για το «ανέβασμα» των προσωπικών στιγμών ή καλύτερα, σαν ένα ημερολόγιο δευτερολέπτων. Κάθε άνθρωπος ανεξαιρέτου ηλικίας συμμετέχοντας σε ένα τέτοιο περιβάλλον, γίνεται όλο και πιο υποκειμενικός, χάνοντας τη πραγματική επαφή με τη ζωή και το μόνο σημαντικό που τον απασχολεί είναι, τι είδους εντύπωση δημιουργεί και τι σκέπτονται οι άλλοι γι' αυτόν.

Bacchus: Michelangelo Merisi da Caravaggio (1571-1610)

Η «συμμετοχή» στο ερμητικό ποτάμι της ματαιοδοξίας, παρασύρει τον άνθρωπο να κάνει «σπατάλες» τόσο σε προσωπικό χρόνο αλλά και δαπάνες οι οποίες έχουν σχέση περισσότερο με την εμφάνιση, παρά την κοινωνική ύπαρξή του. Επίσης οδηγείται σε μια τροχοπέδη, κάνοντάς τον να χάνει την επαφή με την πραγματικότητα. Αρχίζει να ζει χωρίς την κατανόηση των ανθρωπίνων σχέσεων, χωρίς συνάφεια και χωρίς κανένα στόχο. Η ματαιοδοξία είναι πολλές φορές καλά κρυμμένη και πολλοί, δύσκολα την αντιλαμβάνονται τόσο για τους ίδιους, όσο και για τους άλλους. Αντικείμενο της ματαιοδοξίας είναι το: «Εγώ θα ήθελα να είμαι», εμπλουτισμένο με αυτάρεσκο ναρκισσισμό. Το άτομο, υπερβάλει και εκτιμά λάθος τις ικανότητές του. Μέσω αυτής της οδού, αναζητά τη συνεχή ικανοποίηση του αισθήματος της αυταρέσκειας. Είναι ανοησία να υποστηρίζουμε ότι όλα αυτά τα σημεία της αποξένωσης, της μη πραγματικότητας, του ποιοι ακριβώς είμαστε και τι βεληνεκές έχουμε, αφορούν την τεχνολογία και το σύγχρονο τρόπο ζωής. Στο διαδίκτυο μπορείς να είσαι αυτός που πάντα ονειρευόσουν. Το άτομο που δεν έχει καταφέρει σε αυτή τη ζωή όλα όσα επιθυμεί -όπως κάποιοι άλλοι- έχει τη δυνατότητα (έστω και με μη αληθή τρόπο) να πλάσει μια δική του εκδοχή για την πραγματικότητά του. Να δημιουργήσει μια αυταπάτη, τόσο για τους αποδέκτες του ηλεκτρονικού προφίλ του, αλλά και για τον ίδιο. Πολλά ψέματα γεννιούνται για λόγους εντυπωσιασμού και προβάλλονται ή παρουσιάζονται μέσω φωτογραφιών, κειμένων, προσωπικών αποφθεγμάτων κτλ.

Αυτή η κατάσταση γίνεται σύντομα μια πραγματικότητα για το χρήστη, μιας και έτσι θα ήθελε να είναι τα πράγματα. Ο ίδιος τα κάνει μέρος της ζωής του, κι ακόμη και σε πραγματικό χρόνο να τον γνωρίσεις, θα συνεχίσει να σου περιγράφει το ψέμα του, όσο πιο καλά μπορεί.

Young Sick Bacchus: Michelangelo Merisi da Caravaggio (1571-1610)

Οι διδάσκαλοι για ακόμη μια φορά, είναι οι ίδιοι οι γονείς που μεγαλώνουν τα παιδιά τους σε ένα περιβάλλον που τα εξυμνούν, ως ιδιαίτερες μορφές. Αντί να τους δώσουν τα κατάλληλα εφόδια για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τη ζωή και τις δυσκολίες της, εκείνοι, τους προσφέρουν απλόχερα την καταστροφή τους. Τα περισσότερα παιδιά δεν εκπαιδεύονται να επικοινωνούν με το σωστό τρόπο, να προστατεύουν τον εαυτό τους, δεν μαθαίνουν τη σπουδαιότητα του να επιβιώνουν στα κακά σχόλια των γύρων τους και να μπορούν με επιτυχία να αντέξουν τη σκληρή πραγματικότητα. Κανένα παιδί δεν θα εξελιχθεί όταν οι δικοί του άνθρωποι, πάντα θα του λένε το πόσο: δυνατό, σπουδαίο, θαυμαστό και όμορφο είναι. Αυτή η συμπεριφορά κάνει το παιδί να πιστέψει ότι η ζωή, θα «γονατίσει» μπροστά στα χαρίσματά του. Ίσως, άθελα τους οι γονείς δεν θέλουν να βιώσουν τα παιδιά τους τα ίδια γεγονότα που εκείνοι γεύτηκαν κάποτε και σαν επακόλουθο αυτής της στοργικής προστασίας, πλάθουν ανθρώπους γεμάτους από έπαρση, άδειους από εμπειρίες και το χειρότερο όλων, ανθρώπους με περίσσια αυτοπεποίθηση. Πράγμα που κάνει τα παιδιά να ζουν μία ουτοπική κατάσταση για τις δυνατότητές τους, με αποτέλεσμα να χρειάζονται μόνιμα, τα «οικογενειακά δεκανίκια».

Boy with a Basket of Fruit: Michelangelo Merisi da Caravaggio (1571-1610)

Από τον μύθο του νάρκισσου μέχρι και τους σημερινούς χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, με σιγουριά μπορεί κάποιος να διαπιστώσει ότι η ματαιοδοξία -έστω και με μικρές εκφάνσεις- υπάρχει εμφυτευμένη σε κάθε άνθρωπο. Και δυστυχώς το αντίδοτο για την αποφυγή της, δεν ανακαλύφτηκε ακόμη.

«Ο άνθρωπος μοιάζει με κλάσμα όπου ο αριθμητής είναι ο πραγματικός εαυτός του και ο παρονομαστής η ιδέα που έχει για τον εαυτό του. Όσο μεγαλύτερος ο παρονομαστής, τόσο μικρότερη η αξία του κλάσματος. Και όσο ο παρανομαστής διογκώνεται προς το άπειρο, τόσο το κλάσμα τείνει προς το μηδέν».

Λέων Τολστόι, Ρώσος συγγραφέας

Photos by: https://en.gallerix.ru/